เว็บบอร์ด
เยาวชนน้อยตามรอยแสงธรรมที่เชียงแสน
เปิดอ่าน 1042 ครั้ง
เด็กๆหลายคนเข้าวัดปฎิบัติธรรมตามผู้ปกครองมาสวดมนต์ปฎิบัติธรรมที่วัดพระแก้วเมื่อสอบถามไปแล้วบอกว่าผู้ปกครองขอร้องให้มา โรงเรียนให้มา แต่เมื่อมาแล้วรู้สึกชอบและใจเย็นขึ้น นิ่งขึ้น มีสมาธิขึ้นจึงอยากมาอีก
แต่ก็ยังกลุ่มเด็กเยาวชนตั้งแต่ระดับอนุบาล ถึงประถม และมัธยม ชายหญิงหลายคนที่ยังไม่ซึมซับและไม่อยากมาร่วมกิจกรรมอีก ทางห้องเรียนวัดพระแก้วจึงจัดกิจกรรมเดินจาริกบุญที่เชียงแสนตามรอยแสงแห่งธรรมโดยมีสมาชิกสวดมนต์ฎิบัติธรรมวันเสาร์ ประชาชนทั่วไป นิสิตฆราวาสห้องเรียนวัดพระแก้ว และเด็กๆอีกกลุ่มหนึ่งร่วมเดินทางไปครั้งนี้
ข้าพเจ้าเองเลือกที่จะนั่งกับเด็กๆเพื่อจะสังเกตพฤติกรรมและสร้างความคุ้นเคย
สอบถามเด็กหลายคน บอกว่า ถูกบังคับมา ไม่อยากตื่น อยากเล่นเกมส์ บางคนมีจุดประสงค์ต่างไปอีก เมื่อเห็นในถุงเปล้มีกล่องพลาสติกสีขาวไม่มีอะไรในนั้นเมื่อพูดคุยถามว่าเอากล่องพลาสติกมาใส่อะไรคะลูก
ผมเอามาใส่ดินหรือหาหนอนตัวสีขาวในดินไปเพาะเลี้ยงให้เป็นด้วงครับ
เหรอคะ...ด้วงนี่ที่โรงเรียนนิยมเลี้ยงกันหรือ แล้วหามายังไง ซื้อมาตัวเท่าไรลูก
ที่ห้องมีผมเลี้ยงคนเดียว ตัวละสิบกว่าบาทครับ...เป็นตัวหนอนแล้วต้องหาดินให้กินโดยต้องร่อนเอาแต่ดินที่ละเอียด
เออ..ดีแฮะ...ดีกว่าเลี้ยงสุนัขอีกคะ... ครูกระต่ายว่าไม่เปลืองเงินด้วย ไม่ต้องเสียเงินค่าอาหาร นึกชมผู้ปกครองในใจว่า...เอาใจใส่และเข้าใจลูกดีจังเพราะเห็นหนังอ่านหนังสือเกี่ยวกับด้วงเป็นเล่ม ทำให้เด็กละเอียดอ่อนและรักสัตว์ฝึกให้เป็นคนอ่อนโยน
หันไปอีกข้าง เด็กชายตัวน้อยๆหลายคนนั่งมุงอ่านการ์ตูน
ครูกระต่ายขอดูด้วยคนสิ...ในการ์ตูนนั้นเป็นเรื่องการต่อสู้แต่จะสอนคำศัพย์ภาษาอังกฤษแทรกสอนอยู่เมื่อจบเป็นตอนๆ
นี่ก็น่ารักคะ..แสดงว่าผู้ปกครองใส่ใจและดูแล้วว่าในการ์ตูนอย่างน้อยก็ได้รู้ศัพย์ภาษาอังกฤษ
แต่นั่งอ่านหนังสือเวลารถวิ่งนี่เสียสายตาดูรูปกันดีกว่าคะ
ทีนี้หันมาถามเด็กชายตัวน้อยๆที่นั่งข้างๆ อีกคน มาเดินเพื่ออะไรลูก
เดินเพื่อแม่ครับ ฉลาดตอบจริงคนนี้
เมื่อรถจอดเจอแม่เท่านั่นแหละ คนนี้หายคนแรก ไปอยู่กับแม่สะงั๊นไม่มาหาคุณครูกระต่ายอีกเลย
เมื่อเดินไปตามจุดต่างๆถึงเจอกันถามเจ้าตัวเล็กอีกที
ไหนมาบอกว่าเดินเพื่อแม่ไงลูก ..แล้วทำไมไม่ไปกับกลุ่มเด็กๆด้วยกันครับ
หนูเปลี่ยนแล้ว เป็นเดินกับแม่ ข้าพเจ้าเองต้องหัวเราะและยิ้มกับความฉลาดของเด็กคนนี้
แล้วอยากให้แม่เป็นอะไรครับ
เป็นนางยักษ์....อ้าวทำไมลูก...งงไปเลยคะ..คนถาม
ถ้าเป็นนางยักษ์ก็ยังดุ คอยสอน คอยดูลูกได้
แต่ถ้าเป็นนางฟ้า แม่ต้องอยู่บนสวรรค์หนูไม่ได้อยู่กับแม่
น่ารักจริงๆคะเด็กๆ
เมื่อรวมกลุ่มได้แล้วมีเด็กประมาณ20คน พระนิสิต5รูป และครูกระต่ายอีกหนึ่ง
ร่วมกับรับผิดชอบแยกกลุ่มเด็กไปจากผู้ใหญ่ แรกๆๆก็ไม่นิ่งกันคะ คุย วิ่งบ้างยืนบ้างเมื่อสร้างความคุ้นเคยแล้วกิจกรรมแรกคือให้เก็บใบไม้มาคนละใบถามที่ตัวเองชอบ
แล้วให้มาบอกทีละคนบอกว่าเลือกใบนี้เพราะอะไร
เด็กผู้หญิงจะเลือกใบเรียบๆไปไม่มีลวดลาย สีเขียว.ใบอ่อนๆบอกว่า สวยดี ดูแล้วสบายตาก็เลยอธิบายเพิ่มเติมไปว่า คล้าย ลูกๆไงคะ ที่เรียบร้อย ว่าง่าย พูดจาไพเราะ ใครเห็นใครก็ชอบ อยู่ใกล้แล้วสบายตาสบายใจและหนูยังเด็กๆเลยสดใสสีอ่อนๆเหมือนใบไม้สีเขียว
มีเด็กผู้ชายที่อายูโตขึ้นมาจะเลือกใบไม้ที่ใหญ่ๆสีเหลืองบอกว่าชอบสี
เลยอธิบายเพิ่มเติมว่าเห็นใบคะเมื่อเราเด็กๆก็เหมือนใบไม้อ่อนๆสีเขียวสดใสแต่เมื่อเราแก่ตัวลงก็เหมือนใบไม้ที่แห้งกรอบจนเหลืองถูกนิดเดียวก็หล่นแตกกระจาย
เหมือนผู้ปกครองเราไงลูกถ้าเราพูดเพราะๆด้วยไม่ดื้อ คุณพ่อคุณแม่เราก็จะสดชื่นและมีความสุข เราจึงต้องรู้จักระวังและสำรวมทั้งคำพูดและการกระทำ
มีคนเดียวในกลุ่มเลือกใบไม้ไม่เหมือนใคร เลือกที่มีลวดลาย สีจุดสีดำ สีเหลือง บอกว่าเลือกพอมีหลายสีดีดูแล้วมีอะไรมีสีสันยุ่งไปหมด
เหรอคะ..เหมือนหนูไงลูกที่วุ่นวาย วิ่งไปวิ่งมาไปอยู่สุข
ก็ผมไปอยากมาถูกบังคับให้มา อยากเล่นเกมส์อยู่บ้าน
แล้วตอนนี้เราอยู่ไหน มีเกมส์ให้เล่นไหม กลับก็ไม่ได้
เอาไปวางที่หัวใจสิ มีความสุขไหมเอ่ย เมื่อเราไม่ยอมรับว่ามาทำอะไร
หลายเลียงตอบ ไม่มีเลย
นั่นไงคะทีนี้ลองคิดกันไหมน่ะ เราจะร่วมผจญภัยกันแต่เป็นการผจญภัยอย่างเราตามรอยแสงแห่งธรรมดูรอบตัวสิคะ...เห็นไหมผู้ใหญ่เสียงดังไหม
ลูกๆทำได้ไหม....หลายคนทำได้คะแต่ก็มีอีกสี่ห้าคนส่วนมากเป็นเด็กผู้ชายที่ยังทำตามบ้างไม่ทำบ้าง
พระนิสิตเตรียมกิจกรรมมาให้เด็กๆเล่นกัน
อย่างแรก เขียนชื่อเล่นตัวเองลงในใบรายชื่อที่ในมาและใส่ซองพลาสติกติดไว้ที่เสื้อตัวเอง
ต่อไปในแต่ละจุดจะให้เขียนชื่อสถานที่ที่ผ่านว่าพระธาตุอะไรบ้างโดยทำไปแผนที่มาให้และสติกเกอร์ติดตามจุด
แบ่งกลุ่มให้ดูแลกัน
เพื่อเห็นเด็กๆจะเบื่อก็แทรกด้วยการเล่นเกมส์เพื่อให้อยู่กับสติ
และเริ่มสอนกราบพระอย่างถูกวิธีโดยให้เด็กๆทำกันเองและเมื่อหลายจุดก็เริ่มทำพร้อมเพียงและสวยงาม
จุดสุดท้าย ให้วาดรูปตามจินตนาการหรือ พระธาตุที่ตัวเองเดินผ่านมา
มีเด็กผู้ชายคนเดียวกับที่เลือกใบไม้ที่มีสีสันและไม่มีสุขนั่งวาดนิ่งเลยจุดนี้
วาดเป็นสี่เหลี่ยมหลายอันซ้อนๆกันและจุดตรงกลาง
ไม่เหมือนใครอีกแล้ว...
วาดอะไรคะลูก...ผมวาดมองจากบนฟ้าเป็นชั้นๆครับจุดกลางๆน่ะยอดพระธาตุ
เลยต้องตัดสินให้รางวัลที่สามในเรื่องความคิด
เด็กๆเริ่มนิ่งขึ้นเริ่มเรียนรู้ เริ่ม คุ้นเคย เลยสอนการนั่งสมาธิแบง่ายให้ๆทีนี้ได้ผลคะยอมทำตามแบบเต็มใจ
ที่ได้ผลระดับดีต้องยกความดีให้พระนิสิตคะที่ช่วยกันดูแล และเตรียมกิจกรรม เอาใจใส่เป็นอย่างดี
ครูกระต่ายมอบของที่ระลึกเพื่อให้เด็กๆเพื่ออย่างน้อยก็ให้เด็กคิดว่าได้มาร่วมกิจกรรมครั้งนี้และอาจจะมาเจอกันอีก
พระนิสิตตรียมของรางวัลที่หนึ่งที่สอง ที่สามมาให้ เจ้าเด็กคนนี้อีกแล้วได้ที่สามแกะของขวัญก่อนใคร
เป็นขนมหมดในนั้น อ้าวคุณครูกระต่ายผมให้ครับ
หนูเก็บไว้กินสิคะ ขอบคุณคะ
ที่ให้เพราะผมไม่ชอบอันนี้ครับ...มันไม่มีไส้...
แหม...เหตุผลชัดเจน...
นี่แหละคะเด็กๆอย่างน้อย...ก็ทำให้เรามีความสุข เมื่อนึกถึง เห็นภาพตอนที่เด็กๆผู้หญิงช่วยอาสาถือของ แบ่งขนมให้ เห็นรอยยิ้ม เห็นความสุขจากการพูดคุยต้องขอบคุณเด็กๆทุกคนคะที่มอบความสุขให้
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ขอขอบคุณ ครูกระต่ายและพระนิสิตทุกรูปค่ะ ที่ช่วยดูแล และชี้แนะแก่เด็กๆ ทำให้ผู้ปกครองมีสมาธิในการสวดมนต์ และปฏิบัติได้มากขึ้น หวังว่าคงมีกิจกรรมดีๆ อย่างนี้อีกนะค่ะ และก็คงขอใช้บริการครูต่ายและพระนิสิตทุกรูปอีกนะค่ะ (เกรงใจจัง)
ขอบคุณครับ ครูกระต่ายและพระทุกรูป ที่คอยดูแลและสั่งสอนพวกผม ทีซนเหมือนลิงกัน และโดยเฉพาะพระยอด ที่คอยอยู่กับผมตอนผมเข้าห้องน้ำ พวกผมสนุกมากๆ ครับ หวังว่าคงมีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมดีๆอย่างนี้อีกนะครับ

ขอบคุณครูกระต่ายและทีมงานค่ะ ที่เตรียมตัวกันมาอย่างดี
(คงรู้ตัวล่วงหน้าว่าจะเจอศึกหนัก) ดูแลเด็ก ๆ และมีกิจกรรมดี ๆ ให้เด็กได้ทำร่วมกัน จนคุณแม่ลืมไปเลยว่าพาลูก ๆ มาด้วย ไม่มีความห่วง หรือ กังวลเรื่องลูกเลย ปีต่อไปมีกิจกรรมดี ๆ อย่างนี้อีกนะคะ
ขอบคุณทุก ๆ คนอีกครั้งนะคะ ขออนุโมทนา กับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
แม่ถามลูก ๆ ว่า ไปเชียงแสนมาเป็นอย่างไรบ้าง เด็ก ๆ ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า สนุกมากแม่ แล้วพากันเล่าให้แม่ฟังอย่างสนุกสนาน คุณแม่ก็ดีใจค่ะ ที่ลูก ๆ มีความสุข และชอบที่ได้ไปทำกิจกรรม และเก็ก ๆ ก็อยากไปอีก เด็ก ๆ ถามค่ะว่าครูต่าย เป็นใคร สอนที่ไหน คงจะติดใจครูต่ายใจดี สงสียจะตามไปสมัครเป็นลูกศิษย์ ขอบคุณครูต่ายและทีมงานมาก ๆ ๆ ๆ ค่ะ ที่นำสิ่งดี ๆ ให้กับเด็ก ๆ ทำให้เด็ก ๆ มีความสุข ขอบคุณค่ะ
ขอขอบคุณ ครูกระต่ายและพระนิสิตทุกรูปค่ะ ที่ช่วยดูแล และชี้แนะแก่เด็กๆ ทำให้ผู้ปกครองมีสมาธิในการสวดมนต์ และปฏิบัติได้มากขึ้น หวังว่าคงมีกิจกรรมดีๆ อย่างนี้อีกนะค่ะ และก็คงขอใช้บริการครูต่ายและพระนิสิตทุกรูปอีกนะค่ะ (เกรงใจจัง)
โดย อนุโมทนา ณ ขณะปัจจุบัน e-mail:: วันที่ 20 ก.พ. 2554
สวัสดีคะและยินดีเป็นอย่างยิ่งถ้ากิจกรรมดีๆร่วมกันอีกทั้งหมดทั้งสิ้นต้องยกความดีให้ห้องเรียนมจร.พระอาจารย์ พระนิสิต และอาจารย์ รวมถึงทุกท่านที่ไปทำกิจกรรมดีๆในครั้งนี้
มีความสุขคะที่ได้อยู่กับเด็กๆ เหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งคะ
ขอบคุณครับ ครูกระต่ายและพระทุกรูป ที่คอยดูแลและสั่งสอนพวกผม ทีซนเหมือนลิงกัน และโดยเฉพาะพระยอด ที่คอยอยู่กับผมตอนผมเข้าห้องน้ำ พวกผมสนุกมากๆ ครับ หวังว่าคงมีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมดีๆอย่างนี้อีกนะครับ
โดย ลิงแชมป์ e-mail:: วันที่ 20 ก.พ. 2554
สวัสดีครับ ลิงแชมป์
แหมแสดงว่า หนูรู้ตัวน่ะคะนี่ว่า...ซน...ครูกระต่ายดีใจคะที่เด็กๆมีความสุขพระนิสิตคงเช่นกัน ถ้าเจอพระยอดจะบอกให้นะคะ
ถ้าเจอกับหนูๆอีก ครูกระต่ายหวังว่า จะลดความซนลงบ้างนะลูก....
แต่น่าสงสัยอยู่น่ะ....ว่าจะลดหรือจะเพิ่มความซน...
แต่ลูกๆน่ารักน่ารักทุกคนคะ
ขอบคุณที่มอบความสุขให้ครูกระต่ายนะคะ
ขอบคุณครูกระต่ายและทีมงานค่ะ ที่เตรียมตัวกันมาอย่างดี
(คงรู้ตัวล่วงหน้าว่าจะเจอศึกหนัก) ดูแลเด็ก ๆ และมีกิจกรรมดี ๆ ให้เด็กได้ทำร่วมกัน จนคุณแม่ลืมไปเลยว่าพาลูก ๆ มาด้วย ไม่มีความห่วง หรือ กังวลเรื่องลูกเลย ปีต่อไปมีกิจกรรมดี ๆ อย่างนี้อีกนะคะ
ขอบคุณทุก ๆ คนอีกครั้งนะคะ ขออนุโมทนา กับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
โดย คุณม่เด็ก ๆ คะ e-mail:: วันที่ 21 ก.พ. 2554
สวัสดีคะ
เป็นความโชคดีของจังหวัดเชียงรายคะที่มีกิจกรรมดีๆแบบนี้เสมอ อยู่มาหลายจังหวัดไม่มีกิจกรรมที่ต่อเนื่องแบบนี้คะ
วัด และห้องเรียนมีแผนงานและนโยบายที่ดี และกิจกรรมจะสำเร็จไม่ได้ถ้าทุกภาคส่วนไม่ร่วมมือกัน
ครูกระต่ายเป็นส่วนหนึ่งเล็กๆขององค์ประกอบเท่านั้น
พระนิสิตช่วยกันเตรียมมาเองทุกอย่างคะ
ครูกระต่ายต้องขอบคุณคุณแม่ของลูกๆทุกท่านคะ ที่มอบลูกๆที่น่ารักน่าลุ้น ไว้ให้คือ ทำให้เราได้ประสบการณ์และมุมมองที่เราไม่เคยเจอให้ทำให้มีความสุขเมื่อยามนึกถึงทุกครั้ง
ฝากบอกลูกๆทุกคนด้วยคะว่า เวลาครูกระต่ายนึกถึงเด็กๆทุกคนจะนั่งอมยิ้มมีความสุขทุกคะ
แม่ถามลูก ๆ ว่า ไปเชียงแสนมาเป็นอย่างไรบ้าง เด็ก ๆ ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า สนุกมากแม่ แล้วพากันเล่าให้แม่ฟังอย่างสนุกสนาน คุณแม่ก็ดีใจค่ะ ที่ลูก ๆ มีความสุข และชอบที่ได้ไปทำกิจกรรม และเก็ก ๆ ก็อยากไปอีก เด็ก ๆ ถามค่ะว่าครูต่าย เป็นใคร สอนที่ไหน คงจะติดใจครูต่ายใจดี สงสียจะตามไปสมัครเป็นลูกศิษย์ ขอบคุณครูต่ายและทีมงานมาก ๆ ๆ ๆ ค่ะ ที่นำสิ่งดี ๆ ให้กับเด็ก ๆ ทำให้เด็ก ๆ มีความสุข ขอบคุณค่ะ
โดย คุณแม่อีกคนค่ะ e-mail:: วันที่ 21 ก.พ. 2554
เด็กๆทำให้ครูกระต่ายมีความสุขมากคะ โดยเฉพาะกลุ่มลูกสาวน่ารัก
พูดเพราะ ช่วยเหลือ แบ่งปัน ทริปหน้าขอลูกสาวเยอะๆๆหน่อยนะคะอิๆ คิดถึง มากๆๆเลยคะลูกสาวทุกคน
ลุกชายก็คิดถึงคะ
เด็กๆๆน่ารักทุกคน ว่าจะหอมแก้มทุกคนและกอดมีความสุขจังคะเมื่อนึกถึง
ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่นะคะที่มอบสิ่งที่มีค่าและไว้วางใจให้ดูแล
ฝากบอกเด็กๆด้วยคะ ครูกระต่ายอยู่ใต้เงาจันทร์
ถึงใช้ชื่อเขียนว่า กระต่ายใต้เงาจันทร์ไงค่ะ

ขอบคุณค่ะ^^